Regelmatig krijg ik de vraag of de opmerking: zou je het nu echt wel over emotionele verwaarlozing moeten hebben? En elke keer reageer ik dan: ja, daar moet het dus echt wel over gaan!

Heftig onderwerp

Ik weet dat emotionele verwaarlozing een heftig onderwerp is. Eentje die we het liefst uit de weg gaan. Want nee, het brengt niet meteen positieve energie. Het raakt, het schuurt, het doet pijn. Maar weet je… als we het allemaal uit de weg gaan, blijft het verborgen en onzichtbaar. En daarmee lastig bespreekbaar. En dat laatste is nu juist wat zo nodig is. Want veel meer mensen dan je denkt, hebben ermee te maken (gehad). Soms zelfs zonder dat ze zich er bewust van zijn.

Schuld en schaamte

Maar het is niet alleen een heftig onderwerp, omdat het een pijnlijke ervaring is. Het is ook heftig, of beter gezegd, het wordt ook heftig omdat we (blijven) denken vanuit schuld en onschuld. Vanuit goed en fout. Maar ook schaamte zorgt dat het lastig is om erover te praten.
‘Hoe heb ik me dit aan kunnen laten doen?’, ‘Hoe heeft mij dit kunnen overkomen?’ Of ‘Als dit mij aangedaan is/wordt, zal ik het wel verdiend hebben, ik zal wel niet ok zijn.’. Al dit soort gedachten spelen bewust of onbewust op de achtergrond mee en maken dat iemand er niet over kan of durft te praten. 

Maar het gaat niet over schuld of schaamte. Het gaat over dat wat er was en wat niet. Over wat geleerd is, of juist niet. Wat doorgegeven is of niet. Over wat je zelf blijft herhalen en voortzetten. Ook als je je er niet bewust van bent. 

Dus juist het er wel over hebben en het uit de schulden- en schaamtesfeer halen, maakt dat het hersteld kan worden. Dat het uit de wereld geholpen kan worden.

Wel bespreekbaar maken

En waarom is dat dan zo belangrijk? Waarom is het zo belangrijk om het toch bespreekbaar te maken en emotionele verwaarlozing uit de wereld te helpen?

Omdat emotionele verwaarlozing de ontwikkeling van een kind aantast. Omdat de gevolgen op sociaal-emotioneel, cognitief en gedragsmatig niveau zich opstapelen en zichtbaar zijn tot ver in de volwassenheid.

Omdat je als slachtoffer van emotionele verwaarlozing over het algemeen een slechtere gezondheid hebt dan degenen die er niet mee te maken hebben gehad. Je loopt meer risico op het ontwikkelen van schadelijke coping mechanismen (beschermings- of overlevingsmechanismen), zoals alcohol- en drugsmisbruik of overmatig eten. Je ervaart ook vaker chronische pijn, hebt een twee keer grotere kans op het ontwikkelen van chronische ziekten en een verhoogd risico op hart- en vaatziekten en diabetes.

Meer dan alleen fysieke klachten

Naast fysieke klachten, kun je als slachtoffer ook te maken krijgen met psychiatrische problemen. Denk aan posttraumatische stresssymptomen, zoals niet kunnen slapen en hechtingsstoornissen, een laag zelfbeeld, een grotere kans op internaliserende problemen zoals angst en depressie en een slechtere emotieregulatie. En naast middelenmisbruik, angst, depressie en gevoelens van vijandigheid een groter risico op suïcide.    

Het raakt je hele leven

Ook het aangaan van veilige, gezonde en liefhebbende relaties met anderen is moeilijker. Je bent extra gevoelig voor sociale dreiging, uitsluiting en afwijzing.

Dit alles kan ook nog eens een rol spelen in het werk. Met mogelijk een verkeerde beroepskeuze, uitval door ziekteverzuim, burn-out of bore-out, tot gevolg.  

Daarom dus moet het er wel over gaan

En nee, dit zijn zeker geen leuke onderwerpen. Maar stel je voor dat jij kampt met deze verschijnselen? Maar niet goed kunt plaatsen waar het vandaan komt? Dan is het toch fijn dat je nu eindelijk kunt ontdekken dat je niet gek bent? Dat het niet helemaal alleen aan jou ligt? Dan zou je het toch ook fijn vinden als je weet dat er hulp voor je is? Dat er iemand voor je is die je wil en kan helpen en begeleiden om hiervan te herstellen? Want weet je, er is wat aan te doen!

En daarom dus moet het hier wel over gaan! Want iedereen heeft het recht om gelukkig te zijn!

Verder praten of meer informatie?

Wil je er verder over praten? Omdat het je raakt? Omdat je het herkent, bij jezelf of bij iemand anders? Omdat je er meer over wilt weten? Voor jezelf, als hulpverlener, als collega, als leidinggevende of als HR manager/medewerker? Of omdat je hulp zoekt, voor jezelf of voor iemand die je kent? Bel (06-4329 8339) of mail me dan gerust! Ik ga er graag met je over in gesprek!

Herken je jezelf in bovenstaande en wil je onderzoeken of jij mogelijk te maken hebt gehad met emotionele verwaarlozing? Maak dan gebruik van de hiervoor ontwikkelde vragenlijst op mijn website.