Afgelopen weekend las ik een bericht over een jonge man die met zijn partner hand in hand op straat liep en werd uitgescholden. Het bericht raakte mij.

(Ver)Oordelen is zo makkelijk en snel gedaan. Vooral als je iemand niet kent, door de emotionele afstand. ‘Schelden doet geen pijn‘ zeggen ze wel. Maar het tegendeel is waar. Het kan diepe, pijnlijke, onzichtbare wonden maken, die soms jarenlang nodig hebben om te helen.

Maar vergeet niet, als je iets niet waardeert, als je (ver)oordeelt, zegt dat vooral iets over jezelf. Over je voorkeuren, over jouw bril waarmee je de wereld inkijkt, maar ook over jouw angst. Bijvoorbeeld voor het onbekende, of voor verandering.

Bewustwording van de dynamieken die er spelen, aan beide kanten, en daar met elkaar over spreken, daarin ligt volgens mij de sleutel. Maak daarom kennis met elkaar. En ga vanuit daar weer verder.

Kijk deze week eens hoe jij (ver)oordeelt. Over jezelf, over een ander, over allerlei zaken en gebeurtenissen. Onderzoek wat dit zegt over jou en wat eronder zit. Misschien wel een angst, een wens, of iets wat je mist of nodig hebt. Onderzoek het en kijk wat je hier zelf in kunt doen. Wie weet wat je ontdekt!

Ik ben benieuwd naar je ervaringen. Deel je ze met me?