verband pesten en emotionele verwaarlozing

Vandaag is het de internationale dag tegen pesten. Goed dat hier aandacht voor is! Jaren heb ik te maken gehad met pesten. Of beter gezegd, jaren ben ik gepest geweest. Geen fijne tijd kan ik je zeggen. En ook niet fijn: het heeft me tot ver in mijn volwassen leven achtervolgd en beperkt om te durven zijn en laten zien wie ik ben en waar ik voor sta. Nu ben ik niet het type om in de verwijten te schieten, want ik weet dat dit niet helpt of iets oplost. Wel ga ik graag op zoek naar de oorzaak, naar de bron van iets. Zo ook bij pesten. En ik denk een belangrijke bron als oorzaak van pesten gevonden te hebben. 

Pesten en zelfvertrouwen

Pesten heeft te maken met zelfvertrouwen en eigenwaarde. Heb je hier te weinig van en ben je onzeker, dan wordt je makkelijk doelwit en slachtoffer. Als je namelijk geen idee hebt van je eigenwaarde, ben je voor de bepaling hiervan vaak afhankelijk van de mening van een ander. Als de ander positief over jou is, ben jij dat ook over jezelf. Is de ander dat niet, dan daalt ook jouw zelfvertrouwen. Het is dus niet zo gek, dat je zoveel mogelijk positieve reacties van een ander wilt ontvangen. Dat maakt immers dat jij je goed over jezelf kunt voelen. Iets dat we allemaal willen. Grote kans dat je dan zogezegd een ‘pleaser’ wordt. Je wilt het de ander zoveel mogelijk naar de zin maken, ook als dit ten koste van jezelf gaat. En hoe meer anderen en hoe meer meningen van anderen, hoe meer jij je gaat aanpassen en je zelfs het risico loopt een, wat ik noem, kameleon te worden. Iemand die zich aan alles en iedereen aanpast en zelf onzichtbaar of onherkenbaar wordt.  

Je loopt het risico een kameleon te worden

Je denkt hiermee het goede te doen, want je voelt je immers goed over jezelf. Wat er gebeurd echter, is dat je steeds verder van jezelf verwijderd raakt en je onzekerheid nog meer gevoed wordt. Bovendien wordt voor de ander steeds onduidelijker wie jij nu echt bent. En is de ander ook onzeker, dan kan deze je gaan uitdagen om jezelf, je echte zelf, te laten zien. Iets wat jij niet kunt of durft, of niet weet hoe. En zo wordt de cirkel van pesten en gepest worden geboren. 

Wat maakt dat iemand onzeker is?

Wat ik nu interessant vind, is om nog een laagje dieper te gaan kijken. Om niet meteen met dit eerste antwoord, zijnde dat onzekerheid de bron van pesten is, genoegen te nemen. Want, wat maakt nu dat iemand onzeker is over zichzelf? Wat maakt dat iemand zich niet bewust is van haar/zijn eigenwaarde en vervolgens slachtoffer wordt van pesten? Dan kom ik bij een, naar mijn mening, echte bron van het pesten, namelijk emotionele verwaarlozing!

Verband pesten en emotionele verwaarlozing

Opvallend genoeg zijn de cliënten waarmee ik gewerkt heb en die te maken hebben gehad met emotionele verwaarlozing, stuk voor stuk een kortere of langere tijd in hun leven gepest. En dat is niet zo gek. Want vanuit de emotionele verwaarlozing leer je dat jij er niet mag zijn, dat jij niet ok bent, dat jij alleen maar goed bent, als jij je aanpast en/of wegcijfert. Op die manier zet je wie je echt bent en waar je echt voor staat al heel vroeg in je leven op onbewuste manier aan de kant. Sterker nog, je komt niet eens toe aan het ontdekken hiervan. Al heel vroeg in je leven wordt je de ‘pleaser’ of de kameleon. Dit gedrag, ook wel overlevingsmechanisme genaamd, wordt zonder dat je dit echt in de gaten hebt, vanzelfsprekend en je ‘normale’ gedrag. Onbewust wordt het een deel van jou. Daarom is het ook zo lastig te herkennen. Het gedrag dat eens je overlevingsstrategie was, zorgt er nu voor dat je slachtoffer wordt. En zo is emotionele verwaarlozing de belangrijke bron als oorzaak van pesten.

Het werkt overigens ook andersom. Ook het pestgedrag kan zijn oorsprong vinden in emotionele verwaarlozing. Het voortdurend niet kunnen zijn wie je bent, het voortdurend afgewezen worden, kan ook precies de andere kant uit werken. Je gaat het patroon van anderen afwijzen overnemen en herhalen of je gaat je afzetten. Vanuit je onzekerheid ga je jezelf beschermen door een soort vechthouding aan te nemen. Wordt je onzekerheid dan onverhoopt toch geraakt, getriggerd, dan ga je van je afbijten en pesten. Want dat voelt altijd nog beter (lees: veiliger of machtiger) dan zelf slachtoffer worden.  

Onderzoek verband pesten en emotionele verwaarlozing

Ik wil het verband tussen pesten en emotionele verwaarlozing en emotionele verwaarlozing als belangrijke bron voor de oorzaak van pesten graag verder onderzoeken en kom hiervoor graag in contact met jou. Word of werd jij gepest en/of heb jij te maken (gehad) met emotionele verwaarlozing en wil je deelnemen aan het onderzoek? Bel me dan of stuur me een bericht
Ken je iemand die mee kan en/of wil doen, of voor wie dit onderzoek interessant is, stuur dit artikel dan gerust door.  
Wil je reageren op wat ik geschreven heb? Of heb je ideeën, op- of aanmerkingen of aanvullingen voor het onderzoek? Graag! 
Een andere reden om contact met me op te nemen? Voel je ook dan van harte uitgenodigd! 

Je kunt me op verschillende manieren bereiken: telefonisch of via whatsapp op nummer 06-43298339 of per mail info@colindamans.nl. Of laat hieronder een bericht achter.

Ben/word jij gepest en wil je weten of emotionele verwaarlozing bij jou mogelijk ook een rol speelt/gespeeld heeft? Maak dan gebruik van de speciaal ontwikkelde vragenlijst op mijn website.

2 gedachten over “Verband pesten en emotionele verwaarlozing”

  • Super verhelderend om te lezen moet ik zeggen. Ik ben nu 38 jaar en was al flink de 30 voorbij eer ik mezelf dierf zijn en laten gelden ipv continu te doen wat anderen verwachten. Ik werd zo opgevoed, mijn moeder deed al wat ze kon voor anderen en ik leerde dat dit de taak van een vrouw was… psycjische problemen waren een groot taboe en schone schijn was wat telde. Ik raakte mezelf kwijt, moest mijn anders zijn verbergen, camoufleren en compenseren. Depressies, verslaving, opname… heb een hele weg afgelegd. Mezelf aanvaarden en op zoek gaan naar antwoorden, te weten komen dat ik een autisme spectrum stoornis en ADHD had hebben veel duidelijkheid gebracht. Alsook stoppen met perfectionisme nastreven en beseffen dat dat niet bestaat, het universele perfect. Je kan nooit voor iedereen goed doen. Belangrijkste is dat je met jezelf op een goed blaadje staat vooraleer naar anderen te kijken. Dit beseffen was de basis voor mij om gelukkig te zijn. Geluk valt niet uit de lucht maar zit in kleine dingen en je hebt altijd de keuze om negatief of positief te benaderen. Ik kies er nu voor om gelukkig te zijn en van alles de positieve aspecten trachten te zien om niet wederom in een negatieve spiraal vast te geraken. Zet jezelf niet in een weerloze slachtofferrol maar besef dat je het merendeel zelf in handen kan nemen en keuzes hebt. Na alles sta ik er alleen voor en moet ik opnieuw trachten een sociaal leven op te bouwen want er blijft niemand meer over nu ik niet voor iedereen spring. Mijn sociale vaardigheden zijn niet fantastisch maar ik ben zeker dat degenen die voortaan in mijn leven komen, er ook echt zijn voor “mij”, mijn echte ik, met al mijn gebreken maar zeker ook talenten. We zijn allemaal uniek en net dat is interessant, niet nastreven van bepaald stereotype. Mijn beperkingen (ook nog fysieke aandoening intussn met soms cognitieve beperkingen tot gevolg) zorgt er wel voor dat het niet echt vlot loopt, maar geduld … wish me luck! 😉

  • Dat klinkt inderdaad als een hele reis! Maar je hebt een paar belangrijke punten benoemd die je zeker zullen verder helpen. Met als mooiste resultaat dat je nu wel kunt leven vanuit jezelf en dat je op die manier ook de verbinding met anderen kunt aangaan, op basis van wie je echt bent en wilt zijn. Ik wens je niet alleen geluk, maar gun het je ook dat je trots op jezelf kunt zijn!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *