‘Van bang zijn word je niet gelukkig’ – Toen ik deze tekst voor de eerst keer las, ergens in een tijdschrift, raakte die me meteen. Ik wist nog niet echt waarom, maar ik kon niet anders dan de tekst uitknippen en op het prikbord bij m’n bureau hangen. Tijden heb ik er naar gekeken. 

Wat ik nu wel weet, maar destijds niet, is dat deze tekst een diepe pijnlaag in mij raakte. Wat was ik vaak en veel bang in mijn leven. Bang om het niet goed te doen, bang om er niet bij te (mogen) horen, bang om mezelf te laten zien, bang om anders te zijn, om anders te doen, bang om het verkeerd te doen, bang om afgewezen te worden, bang om door de mand te vallen, bang om tegen te vallen, bang om alleen te zijn, bang om de regels niet te volgen, bang om me uit te spreken, bang om niet mooi (genoeg) te zijn, bang om raar gevonden te worden, bang om buiten de lijntjes te kleuren, bang om niet interessant (genoeg) te zijn en ga zo maar door. 

Door al die angsten dreef ik steeds verder van mezelf af

En wat heeft dat een groot deel van mijn leven gekost! Of vooral een groot deel van mijn persoonlijke levensgeluk. Want doordat ik zo bang was, ben ik me vooral gaan aanpassen. Al die angsten zorgden ervoor dat ik keuzes maakte die niet echt bij mij pasten, of die niet goed voor mij waren. En dat ik steeds verder van mijzelf afdreef. 

Het bang zijn zat er al vroeg in en werd door de tijd heen versterkt. Jarenlange afkeuring en gepest worden, hebben hier aan bijgedragen. En, destijds had ik nog niet in de gaten dat ik met die bange bril op, ook alleen precies op die manier de wereld en de mensen om me heen zag. Vanuit angst. En dus werd mijn angst steeds weer en weer bevestigd. Je kent het wel, als je zelf bijvoorbeeld een rode auto hebt, is de kans groot dat je onderweg vooral veel rode auto’s tegen zult komen. Je focus ligt daarop. 

De tekst is jaren in mijn leven met me meegereisd en heeft me uitgedaagd om toch iets te proberen, om toch iets aan te gaan, als ik dat wilde. Niet dat ik het dan niet spannend vond, maar ik was eigenlijk best heel ongelukkig en ik wilde heel graag gelukkig zijn. Dus deed ik het toch maar, met m’n angst erbij. En het grappige was, juist door het toch te doen, ontdekte ik dat ik veel meer kon en durfde dan ik dacht en dat alle ideeën die ik erover had, bijvoorbeeld over hoe het zou zijn, of het dan inderdaad zo spannend was, of over hoe anderen zouden reageren, en of ik dan nog wel ok was, meestal niet klopten. Vaak viel het mee en was iets minder eng dan ik had gedacht. Of ik kreeg veel positieve reacties in plaats van de negatieve die ik voorzien had. 

Steeds gelukkiger

En… hoe meer ik deed, hoe verder ik mijn grens verschoof. Niet dat dit nu perse het doel was, maar ik merkte wel dat ik diep van binnen eigenlijk helemaal niet zo bang was. En dat was wel bijzonder om te ontdekken. Dat ik veel meer lef had dan ik zelf voor mogelijk had gehouden. En dat was een fijne constatering. Net als het feit dat ik ook steeds gelukkiger werd. 

En ook dat is natuurlijk niet zo gek. Want hoe meer ik voorbij de angst ging, hoe meer ik voluit ging leven en hoe meer ik mezelf kon en durfde te laten zien. Dat versterkte mijn zelfvertrouwen enorm. En nu? Nu leef ik vanuit mezelf en niet meer op basis van de (leef)regels van anderen. Ik kan zijn zoals ik echt ben. En dat is een verademing en maakt me intens gelukkig. Iets wat ik jou en iedereen gun!

Kom te voorschijn!

Dus, kom te voorschijn, ga de uitdaging aan en laat jezelf zien! Ook al is dat zo af en toe best een beetje spannend. 

Voel jij dat er iets is in je leven wat je tegenhoudt om echt te zijn wie je bent? Om te leven vanuit jezelf? Ga dan ook op zoek naar die diepere pijnlaag, naar de bron. Niet perse het allerleukste om te doen, maar wel het beste. Want juist daar vind je het antwoord, de richting, over hoe jij jezelf kunt versterken en hoe jij ook eindelijk gelukkig kunt zijn. Want dat mag en het kan!

Wil je hier liever samen mee aan de slag? Bel (06 4329 8339), app of mail me dan. Dan bekijken we samen de mogelijkheden.